Podobno obcowanie ze złymi ludźmi jest równie szkodliwe, co czytanie złych książek. I vice versa, a gdyby przenieść potoczną mądrość na realia muzyczne: obcowanie ze złą muzyką okaże się równie szkodliwe, co toksyczne relacje interpersonalne. Dlatego w ramach kolejnej już składanki Screenagers zalecam kurację odświeżającą: jako żywo zapoznajmy się z dobrym człowiekiem – Jimem O’Rourke (którego przedstawiać chyba nie trzeba) – i jego prywatnym muzycznym panteonem. Wybrałem piętnaście utworów z płyt, o których Jim wspominał w (dostępnych online) wywiadach i wypowiedziach, że są jego prywatnymi „dziesiątkami”.

PS. Jako przystawkę przed słuchaniem „O’Rourki z kremem” polecam przypomnienie sobie „Song Cycle” Van Dyke Parksa. Dlaczego? Bo to najfajniejszy album wszech czasów zdaniem Jima i powinien spokojnie wypełnić połowę tej plejlisty, ale Spotify stanęło okoniem i chyba nie podziela tej opinii. Cóż, nie szkodzi. Reszta równie dobra, wiele pereł, życzę lekkiego słuchania.