Trembling Bells

Support Current 93 byłby niewadzącym nikomu neofolkowym smutem z lekkimi wpływami Mrągowa, gdyby nie to, że skowerowali w masakrycznie zły sposób „Duchess” z czwartej solówki Scotta Walkera, co jako die-hard odebrałam jako splunięcie mi w twarz. Poszłam się przewietrzyć.

Current 93

Zła informacja – wbrew moim przewidywaniom to nie był koncert festiwalu. Dobra – to nie świadczy na niekorzyść C93, tylko pokazuje, jak wysoki poziom osiągnęło parę innych zespołów, choć na pewno nie w kwestii konferansjerki i dystansu do siebie. Bo jeśli ktoś nie wie, Tibet to nie tylko gotycka legenda, ale też niesamowity jajcarz. Set zaczął się od... „Rivers Of Babylon” oraz zapowiedzi, że dzisiejszego wieczoru oglądamy tribute dla Boney M, ale mimo mojego uwielbienia dla tego typu humoru cieszę się, że nie zabrakło jednak momentów ciężkiego kalibru – kto nie płakał na „Niemandswasser”, ten bez serca, nie ma dyskusji. No ale nie powiem – wcześniej też ryczałam, ale ze śmiechu podczas coveru „Be Optimistic” Shirley Temple. Fani narzekali na setlistę, bo było o wiele gorzej pod względem repertuaru niż na ostatnich koncertach (chociażby brak „Sleep Has His House”, nie mówiąc już o tym, że ostatnimi czasy grali album „Thunder Perfect Mind” w całości). Ale wciąż ścisły top 3 festiwalu.