Kilka słów wyjaśnienia, bo chyba spory toczą się na skutek niezrozumienia adwersarzy. Serwis, który czytacie nie promuje muzyki niezależnej, tak jak czynił to w początkach działalności. Jest obecnie miejscem, gdzie możecie przeczytać o gustach obecnych redaktorów. Preferencje ich większości przeniosły się w kierunku szeroko rozumianej muzyki pop, względnie zawsze byli jej miłośnikami. Nie dziwcie się więc, że są takie a nie inne wyniki podsumowania roku 2009. Po prostu osoby tworzące serwis uważają, że wartościową muzyką jest obecnie ta, która leci w niemalże każdym radiu i ją cenią. Zatem opisują ją i dzielą się z Wami czytelnikami swoimi opiniami. Nieprawdą jest natomiast, że w muzyce, która nie jest obecna w radiu i nazywana jest przez niektórych pejoratywnie „niezalem” nie dzieje się nic godnego uwagi. Smutnym nie jest, że serwis wygląda jak wygląda [bo to prawo osób, które go tworzą i poświęcają temu swój czas], ani to, że czytelnicy nie chcą docenić i porozmawiać „na poziomie” o tekstach redaktorów [ bo to prawo osób, które je czytają i być może mają inne zdanie na temat doniosłości artykułów], ale to, że niektórzy pozawalają sobie na mentorskie wnioski, że dzięki „otwarciu” na pop słuchacz jest bardziej ogarnięty.

ostro jest.

pzdr

indie mohery :P

proponuję wszystkim, których tak razi przesunięcie się uwagi scrn ze "szlachetnego niezalu" na "plugawy pop", którzy tak złaknieni są dyskursu na wysokim poziomie fachowości, żeby zainicjowali jakąś dyskusję pod moim i dr. Losiaka tekstem o przyszłości muzyki klasycznej i popularnej. Nie? To może pod relacją Lisieckiego z Ariela Pinka? W końcu Maciek stawia poważne pytania o kondycję polskiego środowiska. Nieee? Hm. No to chociaż pod relacją Marty Słomki z Byrne'a - przecież to wojownik niezalu. Na pewno macie do powiedzenia coś więcej poza "chujowe / fajowe"...? Też nie? Ok.

smutek, żal, rozpacz.

Ja to widzę tak - jest kilka miejsc w polskiej części sieci z różnego rodzaju jednak ofertą. Mamy Screenagers, FURS, Porcys itd., a nie Screenagers vol. 1, Screenagers vol. 2... Każdy czytelnik może wybrać sobie ofertę pasującą do jego wrażliwości, przynajmniej mamy wybór (co zawsze jest lepsze niż monopol).

Cześć Koala, miło Cię widzieć, mimo jadu, który bije z Twojego posta. Mieszasz kilka kwestii podstawowych. Otóż podstawą tożsamości Screenagers jest to, że głównie zajmujemy się muzyką obecnie wydawaną, a nie byłą. Jeśli znasz jakąś kapelę formatu Talking Heads, nagrywającą teraz, którą konsekwentnie olewamy, to daj znać, a pierwszy posypuję głowę popiołem. Zarzucając Marcie, że przespała okres definicji "co", sam dajesz niepoważną tego czegoś definicje: należy pisać, o tych zespołach, które nie są promowane, ucieszą się i podziękują. Ale przecież New Order czy Pavement też nam raczej listu nie przyślę za to, że zrobimy ich przegląd:) Wydaje mi się. ze masz po prostu uczulenie na pop spod znaku Shakiry i jak zobaczysz go w minimalnej ilości, to on przesłania Ci cały serwis. Nie chce być nagle rzecznikiem całej redakcji, ale ja najwięcej zaangażowania włożyłem w 2009 roku w promocję płyt Odawas i Karol Schwarz All Stars. Czy takich wykonawców promuje CGM? Jak zacznie promować, to będę cały szczęśliwy, ale stanie się to raczej "nie w tym wieku".

Ja też nie rozumiem, co to ma wspólnego z niezalem i wszelką niezależnością, że ktoś może sobie na takie okropne piosenki głosować. Przed następnym podsumowaniem wyślijcie nam na mejla czego ma nie być, to stworzymy "listę tracków i płyt zakazanych". Wtedy będzie niezal, że hej!

Włączając się do dyskusji - myślę, że "co" jest kwestią fundamentalną - "jak" to jedynie sposób komunikacji "co". Lukas zauważył, że nie powinniśmy narzekać, bo przecież redaktorzy scr poświęcają twórczości tutaj swój wolny czas, robiąc to w dodatku za darmo, z czym nie można się nie zgodzić. Trochę jednak mnie smuci fakt, że zamiast kontynuować rozwój serwisu alternatywnego, traci się wolny czas na pierdoły, rozkminiając artystów formatu Frankmusik czy Alfabeat. Siedem lat po starcie, w polskim internecie w dalszym ciagu nie ma przekroju tworczosci Pavement, New Order czy 100 innych kapel - jak chcę poczytac o Talking Heads to muszę do Tylko Rocka z lat 90 sięgnąć. "Co" jest ważne, bo redaktorom się odrobinę pomieszało w kwestii linii programowej - a ściślej mówiąc jej bolesnego braku. Pani Marta zrobiła swoją listę singlową cooler than cool, umieszczając na niej sam shit, bo, jak sama zauważyła, przespała okres definicji "co". Czy Rihanna i Lady Gaga wymagają promocji? Czy Miley Cyrus napisze list z podziękowaniami, bo nie myślała że ma fanów w Polsce? Tu nie chodzi o hermetyczność fanów niezalu, tu chodzi o koncepcję działania. Profil screenagers zmierza dziś w kierunku cgm.pl, naprawdę dziwi mnie że chce się komuś robić drugie cgm.pl, w dodatku charytatywnie.

Ale na cóż merytorycznie? Mam wrażenie, że wstręt do komercyjnego popu ma wśród diehardów niezalu źródło w mimo wszystko kiepskim osłuchaniu. Oczywiście można zarzucać każdemu, kto się z popem przeprosił, że ulega hype'om i tak naprawdę niewiele w nim tożsamości, ale mój boże, każdy z nas jest podatny na to w mniejszym lub większym stopniu.
Załóżmy, że część z tych guilty pleasure'owych (co za żenujące określenie, ktoś kto słucha klasyki mógłby tym mianem ochrzcić Wasze pavementy i nawet zaszczekać byście nie mieli prawa) piosenek biorą na warsztat taki Kevin Barnes czy Jeremy Greenspan i od razu mamy nowy obiekt ochów i achów. Porcys dawno to postulował, screenagers zaczyna mu wtórować: najważniejsze są piosenki. Nieważne jak ubrane, ważne, że dobre, ładne. Na cóż Wam brzmienia lo-fi, shoegaze'owe ściany, skoro nie uświadczycie tam żadnego songwritingu? Przykładów było w tym roku mnóstwo, gdzie alternatywny ideał musiał położyć się przed plastikowym popem, gdyż zabrakło melodii. Pierwsza dycha singli na screenagers to przecież rzeczy o typowo popowej prowinencji, a jeśli ktoś honoruje się fanem prawdziwej alternatywy i sie od tego odcina, to wybaczcie, ale jeszcze wiele płyt przed nim.
No i też solidny argument- w czasach porażającej dostępności muzyki w sieci raczej mało kto z Was spodziewał się odnalezienia w podsumowaniu roku (sic!) czegoś, z czym się nie zapoznał wcześniej. Serwis nie musi targetować, a po prostu wyrażać myśli, jeśli ktoś spodziewał się list zrobionych pod niego, to czas się uśmiechnąć. I też czas, by glany i koszule zostawić w szafach. Uszy też przeczyścić. o.

Dość radykalne wysuwa Pan sądy, jak na kompletną nieznajomość tematu, Panie xyz. W takich chwilach zaczynam rozumieć retorykę stosowaną przez Łukasza Łacheckiego, naprawdę.

Postaram się odnieść merytorycznie później, prawdopodobnie wieczorem.

Jakoś mi to nie daje spokoju - jestem całkowicie zawiedziona, że po dziesięciu latach - gdy mamy do czynienia z całkowitą zmianą dyskursu w dziennikarstwie muzycznym za sprawą zupełnie nowych mediów - ktoś przykłada tak wielką wagę do samego tematu danego tekstu, w sensie, że wciąż pojawia się ten brak ciekawości i potrzeby wychylenia się poza swój wąski krąg zainteresowań. I nie jest to kwestia eklektyczności gustów, nikt nikomu nie każe lubić wszystkiego - jest to prawdopodobnie niemożliwe, ale w sieci jest tyle ciekawych tekstów, napisanych merytorycznie i z niespotykaną pasją, że lektura ich i poznawanie skrajnie innej wrażliwości sprawia po prostu przyjemność i jakoś tam ubogaca.

Dobrze napisane @night. A Pani Słomka powinna raczej założyć portal guiltypleasures.pl, bo co ma wspólnego jej lista z niezalem? Pani Marto, a czemu nie Stachursky "2009" skoro znalazło się miejsce dla Szakiry? Pardon, ale jedno 'Dosko' zjada na śniadanie całą Pani listę. Pytam poważnie. Pozdrawiam i gratuluję eklektycznego gustu, którego niestety Bozia mi poskąpiła.

Mam wrażenie, że przespałam moment, w którym znów wróciliśmy do stanowiska "nieważne, jak jest opisane, ale co jest opisane".

myślę że wy się powinniście lekko obudzić z letargu, bo obecnie serwis nie ma żadnej indywidualnej tożsamości jaką miał te kilka lat temu, stając się jednocześnie ubogim krewnym porcysa - tylko czekam na moment, w którym w recenzjach pojawi się stachursky czy ciara, bo jeśli w podsumowaniu ktoś może mieć to wysoko na liście, to dlaczego by tego nie opisać w tekście na stronie - zajebiście że uzewnętrzniacie się z chujową stroną waszych eklektycznych gustów, ale myślę że nie macie do tego odpowiedniego targetu, pozdro.

Ja rozumiem, że można się z Martą nie zgadzać, ale wystarczyłaby lektura choćby JEDNEGO jej tekstu z ostatnich 12 miesięcy, żeby te pozycje na liście indywidualnej nie wydawały się dziwne. Zaskoczenie i oburzenie, które towarzyszy komentarzom poniżej jest więc co najmniej zastanawiające. Wake up men!

w zestawieniach singli pojawia się nawet niejaka Miley C i Madonna, no cóż!

A gdzie Wolfmother, Fink, Monsters of Folk, Jarvis, M. Ward, Dan Auerbach??? Jak zwykle tylko Witek ma liste do zaakceptowania.

Marta Słomka Ruhana i retard Gaga ['] Propsy dla pana Ambrożewskiego za Horrors.

pszemcio

Najpewniej masz rację! stare rankingi, służyły mi w większej części do poznawania nowej muzyki; chodzi mi o to, że ostatnimi laty, muzyka, która jest umieszczana w rankingach, robi na mnie mniejsze wrażenie, co nie umniejsza dobrze wykonanej robocie przez redakcje...
To przedmiot gustu,ale płyty z 2001-2005 to te, których najwięcej mam w płytotece, i te będę pamiętał najbardziej z tej dekady. A wpływ screenagers na kształtowanie mojego gustu był zbawienny!

plejeru, dziwię się, dziwią Cię polskie płyty, bo to przecież był najlepszy od dawna rok dla polskiej muzyki. Niemal praktycznie bez rozczarowań, a z wieloma niespodziankami. Bo gdyby mi ktoś powiedział w styczniu, że w swojej dwudziestce będę miał 2 płyty Gaby Kulki, że KSAS przebiją "100 filmów", że pojawi się najciekawszy piosenkowy debiut od czasu Kawałka Kulki (Indigo Tree), że Kapela Ze Wsi Warszawa będzie zasłużenie w czubie podsumowania Screenagers itd (Tin Pan Alley, Karbido, Twilite, Orchid, Ramona Rey, Towary Zastępcze...). To chyba bym uznał, że to zdecydowanie zbyt optymistyczny scenariusz

Dziwi mnie tyle płyt polskich, naprawdę. I taka rada, zmieńcie może kolejność z 31-50 na 50-31 etc. Ładniej będzie wyglądać.

Mnie brakuje ;) nowego U2 i nowego Green Day, rozczarowania cenami płyt i kaset i śmiercią Michaela Jacksona, poza tym jest git ;-)

Ale jaka to większa siła rażenia? Czy wtedy zaskoczeniem było ze powszechnie hajpowany Sufjan wygra? No pewnie nie, tak jak AC nie był w tym roku. Może ty po prostu teraz bardziej się orientujesz w tym co wzbudzało największe emocje w ostatnich miesiącach?

Jakościowo to ten ranking według mnie bardzo dobry (głównie piersza dycha), bo to w ogóle bardzo przyzwoity rok był

Nic,pozostaje czekać za zestawieniem dekady, może tam większe zaskoczenie..!

Może to przyzwyczajenie,a może jestem emo? ale szkoda, że te podsumowania nie mają już tej siły rażenia, co w okolicach roku 2005..! Brakuje mi tych wszystkich Sufjanów i BSS!
<zawija się i odchodzi skruszony na Zachód>

ale kapela ze wsi jest tak wysoko, zakoczenie. jedyne :)