Podoba mi się określenie nawiedzony sex pop. Jeśli nie w ten sposób, to szlachetny lubieżny rock.

„Alligator” to album bardziej pewny siebie, spójny. Co niekoniecznie oznacza, że lepszy. To zabawna mieszanka desperacji, czułości i złudzeń. Jest kilka momentów absurdalnych, na których zaistnieniu naprawdę bardzo mi zależało i wydaje mi się, że udało nam się. Nie myślę o tej płycie jako lepszej od „Sad Songs For Dirty Lovers”. Po prostu innej i bardzo dobrej.

Jesteśmy z niej bardzo dumni. To miłe, że krytyce podoba się ona tak samo jak nam. Dostawanie dobrych recenzji przypomina trochę patrzenie na swoje dziecko wygrywające nagrodę na festynie naukowym. Jesteś dumny, ale gdyby nawet przegrało, kochałabyś je tak samo albo tylko trochę mniej.

Mój ulubiony to „City Middle”, ale ludzie na żywo wolą rockowe kawałki. Dajemy im jedno i drugie.

Będziemy bardzo dużo w trasie do grudnia. Potem zamierzamy wziąć się poważniej za pisanie. Komponujemy również teraz, ale żadnych planów nowego albumu jeszcze nie ma. Po prostu piszemy piosenki i patrzymy którym udaje się utrzymać nasze zainteresowanie. Kiedy mamy wystarczająco dużo utworów, które razem dobrze brzmią, wypuszczamy je jako kolejną płytę. Nigdy nie mamy czegoś w rodzaju „strategii” płyty. Chociaż nasze najnowsze kompozycje są bardzo różne od tego, co ukazało się na „Alligator”. Jednak nie mam jeszcze żadnego pojęcia jaka będzie ta kolejna płyta. Prawdopodobnie nie będziemy tego wiedzieć dopóki nie skończymy nad nią pracować. Mamy nadzieję, że na wiosnę.

Czy mogę wskazać Cate Blanchet? Nie wiem czy śpiewa albo gra na czymkolwiek, ale wydaje się miłą osobą z klasą. Hm, chociaż gdybym to zrobił, musiałbym pozwolić mojej dziewczynie na współpracę nad wspólnym projektem z Markiem Rufalo. To ryzykowne.

Dużo, dużo różnych rzeczy. Wszyscy mamy różne gusta i trudno wskazać tych wykonawców, którzy wpłynęli najbardziej na to co gramy. Niech spróbuję: Bob Dylan, Nick Cave, Pavement, Grateful Dead, Nirvana, Simon and Garfunkel, The Smiths, Guided by Voices, Billy Bragg, Underworld, Tom Waits, Pixies, Wedding Present, Cult, Afghan Whigs, Psychedelic Furs, Violent Femmes i inni... Bryce i Padma byli szkoleni klasycznie, więc wnoszą cały świat innych inspiracji. Jesteśmy frankensteinem.

Prawdopodobnie zostaniemy już wtedy zapomniani i będziemy po cichu nagrywać sobie po pracy płyty w piwnicy. Choć oczywiście miło byłoby stać się legendą.

Uwielbiam piosenkę „Sleep All Summer” zespołu The Crooked Fingers.

Mój przyjaciel właśnie wrócił do swojej rodziny w Polsce po 16 latach. Bardzo się boi, że nie będzie miał żadnych przyjaciół i że wszyscy będą myśleli, że jest bogaty.

I would like it to be described as haunted sex pop. If that doesn't catch on then high-minded lust rock.

„Alligator is a more confident coherent record, but that doesn't necessarily make it better. There's a fun mixture of desperation, tenderness and delusion in „Alligator”. There are some absurd moments that I really wanted to get in there and I think we pulled it off. I don't think of it as a better record than „Sad Songs for Dirty Lovers”, just different and very good.

We're very proud of it. Its nice that the critics like it as much as we do. Getting good press is a little like watching your kid win a ribbon at the science fair. You're proud but you'd love them just as much if they lost, or just slightly less.

My personal favourite is „City Middle” but people really want the rockers at shows. We give them both.

We'll be on the road a lot until December, after that we'll get deeper into writing mode. We have been writing but there's no real plan for the next record yet. We just write songs and see which ones keep our interest. When we have enough that work well together we put them out as a record. We've never strategized a record. However, the new things we've been kicking around are very different from the songs on „Alligator”, but I'm really not sure what the next record will be like, we probably won't know until we're done. Hopefully in the spring.

Can I pick Cate Blanchet? I don't know if she sings or plays an instrument but seems like a nice classy person. Although, if I did that I would have to let my girlfriend collaborate on a project with Mark Rufalo. It's risky.

Many many different things. We all have different tastes and its hard to tell which ones have influenced our music. Let me try; Bob Dylan, Nick Cave, Pavement, Grateful Dead, Nirvana, Simon and Garfunkel, The Smiths, Guided by Voices, Billy Bragg, Underworld, Tom Waits, Pixies, Wedding Present, Cult, Afghan Whigs, Psychedelic Furs, Violent Femmes... others...

Bryce and Padma are classically trained so they bring a whole different world of influences. We're a frankenstein.

We'll probably be forgotten by then, quietly making records in our basements after work. The legend thing would be nice though.

I love the Crooked Fingers song „Sleep All Summer”.

A friend just moved back to Poland to be with his family for the first time in 16 years. He's very afraid he'll have no friends and that everyone will think he's rich.